kök için 11 adet anlam bulundu.
- Bitkileri toprağa bağlayan ve onların, topraktaki besi maddelerini emmesine yarayan klorofilsiz bölüm.
- (bazışeylerde) Dip bölüm.
- (köküyle ve sapıyla çıkarılan bitkilerde) Tane.
- Dip, temel, esas.
- Kaynak, köken.
- Bir kimseyi bir yere bağlayan manevî temel güçlerin bütünü.
- Kelimenin her türlü ekler çıkarıldıktan sonra kalan anlamlıbölümü: Yaptırmak kelimesinde kök, yapbölümüdür.
- Olağan şartlarda çevresinden yalıtılamayan, ancak birçok tepkimede nitelik değiştirmeden geçebilen atom
- Sazıkurmaya yarayan burgu, kulak.
- Sap.
- Süsende olduğu gibi, her yıl kök süren ve yer üstüne sap çıkaran çok yıllık yer altıgövdesi.
